Niewidoczne ogrzewanie

Większość inwestorów nadal wybiera rozwiązania tradycyjne, czyli kocioł grzewczy na dostępne i odpowiadające im paliwo oraz komplet grzejników wodnych, popularnie nazywanych kaloryferami. Nie ma w tym nic dziwnego, że właśnie takie rozwiązanie jest preferowane – większość z nas nie lubi eksperymentować za własne pieniądze.

Oczywiście za takim rozwiązaniem przemawia szereg korzyści, jak chociażby łatwość instalacji i możliwość późniejszej modyfikacji, stosowanie praktycznie dowolnego rodzaju kotła grzewczego i paliwa, prosta regulacja temperatury, itd. Ale niestety tradycyjne kaloryfery nie są w stanie zapewnić komfortu cieplnego. W tym artykule proponuję Państwu zapoznanie się z ogrzewaniem podłogowym, które jest w stanie sprostać temu wyzwaniu.

Wodne ogrzewanie podłogowe

Decyzję o wyborze tego rodzaju ogrzewania należy podjąć dość wcześnie, bo już na etapie projektowania domu lub ewentualnie przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac budowlanych, kiedy to do zakupionego projektu można wprowadzić zmiany. Ogrzewanie podłogowe, ze względu na grubość izolacji oraz grubość i ciężar płyty grzewczej, narzuca warunki co do wysokości pomieszczeń i wytrzymałości podłóg i stropów. Dodatkowo należy uwzględnić sposób rozprowadzenia instalacji w domu, umiejscowienie rozdzielacza ogrzewania podłogowego, rozkład pomieszczeń i stałych elementów zabudowy. Wodne ogrzewanie podłogowe podobnie jak inne systemy ma zarówno wady jak i zalety.

Najważniejsze zalety to

– uzyskanie korzystnego rozkładu ciepła w pomieszczeniu: najcieplej jest przy podłodze, natomiast na wysokości głowy – nieco chłodniej. Jest to najbardziej zbliżony do idealnego rozkład temperatury. Komfort cieplny, który towarzyszy ogrzewaniu podłogowemu, pozwala dodatkowo na obniżenie temperatury w pomieszczeniu nawet o 2 stopnie, bez jakiegokolwiek uszczerbku dla niego. Ma to korzystny wpływ zarówno na wilgotność powietrza w pomieszczeniu, jak i na zmniejszenie kosztów ogrzewania (nawet o 10 proc.).

– oddawanie ciepła całą powierzchnią podłogi. Ma to istotne znaczenie dla równomiernego dogrzania pomieszczeń, zwłaszcza tych dużych – salonów i holów. W porównaniu z tradycyjnymi grzejnikami, temperatura elementu grzewczego (podłogi) w tym typie ogrzewania jest niska (22–26 stopni). Dzięki temu mniejsza jest cyrkulacja powietrza, a tym samym mniejsze unoszenie kurzu.

– możliwość współpracy z tradycyjną instalacją stanowiąc kompleksowe rozwiązanie dla całego domu. Jako źródło zasilania ogrzewania wodnego można zastosować tradycyjne kotły gazowe lub olejowe (ze względu na łatwość sterowania temperaturą wody), kotły kondensacyjne o wysokiej sprawności lub ekologiczne źródła energii, jak kolektory słoneczne czy pompy ciepła. Stosując ten rodzaj ogrzewania, można całkowicie wyeliminować z domu grzejniki.

A teraz pora na wady... do podstawowych należą:

– wysokie koszty instalacji ogrzewania, które mogą być wyższe nawet o 30 proc. niż w przypadku tradycyjnego rozwiązania.

– „ograniczenia” architektoniczne, które wiążą się z konieczność zaplanowania ogrzewania na etapie projektowania budynku, określenie sposobu wykończenia podłóg, którego niestety nie będzie można później zmienić na inny, oraz niezmienny rozkład powierzchni grzewczej. Na podłogach nie można kłaść grubych dywanów i mebli o dużej powierzchni, zwłaszcza tych, które nie mają prześwitu pod spodem. Nie zastosowanie się do tego może skutkować niedogrzaniem pomieszczeń.

– dość duża bezwładność cieplna, która może nastręczać kłopoty przy regulacji temperatury, zwłaszcza początkującym użytkownikom.

– wysoki koszt naprawy instalacji grzewczej. Na szczęście konieczność taka może wystąpić tylko przy uszkodzeniach mechanicznych, błędach wykonawczych lub nieprawidłowym użytkowaniu (np. przegrzanie instalacji).

Elektryczne ogrzewanie podłogowe

Ogrzewanie tego typu stanowi dość interesującą alternatywę dla ogrzewania wodnego. Ma te same zalety co ogrzewanie podłogowe wodne, a z drugiej strony można wybrać rozwiązanie nie wymagające ingerencji w architekturę budynku i tak dużych nakładów pracy przy jego wykonaniu. Dodatkowo nie wymaga ono kotłowni, kotła grzewczego, komina oraz doprowadzenia np. gazu do działki.

Zakres zastosowania

Możliwe są cztery sposoby realizacji elektrycznego ogrzewania podłogowego:

• bezpośrednie ogrzewanie podłóg betonowych,

• ogrzewanie akumulacyjne podłóg betonowych,

• ogrzewanie podłóg cienkowarstwowych i remontowanych,

• ogrzewanie podłóg drewnianych.

Ogrzewanie może być zrealizowane przy użyciu kabli grzejnych lub specjalnych mat grzejnych.

Przy bezpośrednim ogrzewaniu podłóg betonowych, kable lub maty są rozkładane na dolnej części wylewki betonowej o maksymalnej grubości 5 cm. Maksymalna moc dostarczana wynosi 150–160 W/m2. Ogrzewanie tego typu może być ogrzewaniem zasadniczym lub wspomagającym inny system grzewczy. Jeśli wyliczone zapotrzebowanie na moc przekracza maksymalną dopuszczalną wartość, należy zastosować ogrzewanie wspomagające, np. w postaci naściennego grzejnika konwekcyjnego. Tak jak w przypadku ogrzewania wodnego, bardzo duże znaczenie dla skuteczności ogrzewania ma izolacja cieplna podłogi oraz izolacja pionowa w strefie brzegowej (przy ścianach). Dodatkowo w pomieszczeniach wilgotnych konieczne jest wykonanie izolacji przeciwwilgociowej, zapobiegającej przenikaniu wody do konstrukcji podłogi.

Ogrzewanie akumulacyjne, ze względu na znaczny ciężar płyty grzejnej, stosuje się na parterze. Warunkiem opłacalności zastosowania tego typu rozwiązania jest możliwość korzystania z tańszej taryfy za prąd. W ciągu ośmiu godzin nocnych oraz dwóch w ciągu dnia kable i maty grzejne muszą wytworzyć tyle ciepła, aby wystarczyło go na pozostałe 14 godzin. Moc typowego ogrzewania akumulacyjnego wynosi 150–175 W/m2. Jeśli z obliczeń na zapotrzebowanie mocy cieplnej przekroczona zostaje wartość 175 W/m2, konieczne jest zastosowanie ogrzewania wspomagającego, np. w postaci ogrzewania podłogowego w strefie brzegowej lub grzejnika naściennego. Grubość warstwy akumulacyjnej podłogi zależy od wyliczonych strat ciepła dla rodzaju wykończeniowej warstwy podłogi i konstrukcji budynku. Zwykle przewody grzejne są przykryte 7,5–14-centymetrową warstwą betonu. Ogrzewanie cienkowarstwowe stosuje się głównie w kuchniach i łazienkach. Specjalne maty grzejne wraz z nowym pokryciem zwiększają grubość podłogi o 12 mm. Ogrzewanie tego typu może być stosowane na starych posadzkach, bez konieczności ich usuwania. Dla podłóg pokrytych posadzkami kamiennymi zaleca się maty o mocy 150–160 W/m2, w innych przypadkach (wykładziny, drewno) 100 W/m2. Ogrzewanie elektryczne można zastosować przy podłogach drewnianych, zarówno tych kładzionych na betonie, jak i na legarach lub starych podłogach drewnianych. Warunkiem jest ścisłe zastosowanie się do zaleceń producenta. W przypadku legarów moc grzewcza nie może przekroczyć 80 W/m2, w pozostałych przypadkach 100 W m2. Jako pokrycie można zastosować zarówno deski, jak i panele laminowane. Warunkiem jest maksymalna robocza temperatura określona przez producenta. Drugim czynnikiem jest grubość pokrycia. W przypadku desek z drewna miękkiego o ciężarze 400–600 kg/ m3 (sosna) nie powinna ona przekraczać 2 cm, w przypadku drewna twardego o ciężarze powyżej 600 kg/m3 (buk, dąb) – 3 cm.

Automatyka

Sterowanie ogrzewaniem podłogowym elektrycznym odbywa się przy użyciu termostatów zapewniających optymalne wykorzystanie energii elektrycznej do celów grzewczych. Zazwyczaj stosuje się termostaty wyposażone w układy zegarowe, pozwalające na programowanie temperatury w ciągu doby lub tygodnia. Dzięki obniżeniu temperatury w nocy lub w ciągu dnia, kiedy np. wszyscy domownicy opuszczają dom,

można zmniejszyć znacznie koszty eksploatacji. Dodatkowo termostaty „zegarowe” są nieodzowne w przypadku ogrzewania akumulacyjnego, kiedy użytkownikowi zależy na korzystaniu z tańszej taryfy w określonych godzinach w ciągu doby. Z termostatami współpracują czujniki wewnętrzne podłogowe i pokojowe. Zadaniem czujników podłogowych jest zapewnienie komfortowej temperatury podłogi lub nie dopuszczenie do nadmiernego jej nagrzania (np. w przypadku podłóg drewnianych). Drugi typ czujników jest stosowany do regulacji temperatury w pomieszczeniu, w którym ogrzewanie podłogowe stanowi jedyne źródło ciepła.

* * *

Ogrzewanie podłogowe jest bardzo trwałe i przy prawidłowym użytkowaniu powinno służyć przez długie lata. Trwałość wodnego ogrzewania, jeśli chodzi o elementy znajdujące się w podłodze, szacowana jest na co najmniej 50 lat, natomiast elektrycznego jest porównywalna z trwałością budynku. Układy automatycznej regulacji zapewniają praktycznie bezobsługową eksploatację. Czy zatem warto poeksperymentować? Niech Państwo ocenią sami.

opracowanie redakcyjne

www.kreodom.pl